Ustalenie wymiaru urlopu wypoczynkowego po zmianie pracodawcy

W połowie lipca br. zatrudniliśmy na trzymiesięczny okres próbny pracownika legitymującego się 5-letnim stażem urlopowym. Bezpośrednio po zakończeniu tej umowy podpisaliśmy z nim umowę na czas określony (rok). W poprzedniej firmie, w której pracował od 1 lutego do 2 czerwca 2018 r. wykorzystał 9 dni urlopu wypoczynkowego. Ile dni urlopu przysługuje pracownikowi u obecnego pracodawcy?

Sposób ustalania wymiaru urlopu w razie zmiany miejsca pracy w trakcie roku kalendarzowego przez osobę uprawnioną do tzw. urlopu kolejnego (zakładamy, że tak jest w tym przypadku) określa art. 155¹ K.p. Zgodnie z powołanym przepisem, w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, przysługuje mu:

u dotychczasowego pracodawcy - urlop w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze,
u kolejnego pracodawcy - urlop w wymiarze proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego - w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca tego roku albo proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym - w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca tego roku.

Pracownikowi, który przed ustaniem stosunku pracy w ciągu roku kalendarzowego wykorzystał urlop w wymiarze wyższym niż wynikający z proporcji do okresu zatrudnienia, przysługuje u kolejnego pracodawcy urlop w odpowiednio niższym wymiarze. Powyższe nie ma miejsca w okolicznościach podanych w pytaniu, gdyż urlop w poprzednim stosunku pracy pozostaje we właściwej proporcji do okresu zatrudnienia (20 dni x 5/12 = 8,33 dnia, po zaokrągleniu 9 dni).

Przy ustalaniu proporcjonalnego wymiaru urlopu należy kierować się następującymi zasadami:

kalendarzowy miesiąc pracy odpowiada 1/12 wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi stosownie do stażu urlopowego (art. 155^2a § 1 K.p.),
niepełny kalendarzowy miesiąc pracy zaokrągla się w górę, do pełnego miesiąca (art. 155^2a § 2 K.p.),
wynikający z wyliczenia niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia (art. 155³ § 1 K.p.).

Przykład

Przyjmujemy, że pracownik, o którym mowa w pytaniu był/jest zatrudniony w obecnym zakładzie pracy: od 15 lipca do 14 października br. na okres próbny oraz od 15 października 2018 r. do 14 października 2019 r. na czas określony.

Za okres próby nabył prawo do 4/12 urlopu (po zaokrągleniu do 4 miesięcy kalendarzowych), czyli do 7 dni (20 dni x 4/12 = 6,66 dnia, po zaokrągleniu 7 dni). Po zawarciu umowy na czas określony pracownik nabył prawo do dalszych 2/12 urlopu (wyłączono październik, ponieważ został uwzględniony przy ustalaniu urlopu za okres próbny). A zatem nabył prawo do 4 dni urlopu (20 dni x 2/12 = 3,33 dnia, po zaokrągleniu 4 dni). W styczniu 2019 r. nabędzie prawo do 17 dni urlopu za ten rok (20 dni x 10/12 = 16,66 dnia, po zaokrągleniu 17 dni).

Zwracamy uwagę! Z ogólnego okresu zatrudnienia w aktualnym zakładzie, o którym mowa w pytaniu (6 m-cy), wymiar urlopu wypoczynkowego za 2018 r. wynosi 10 dni (20 dni x 6/12). Różnica jednego dnia (7 dni + 4 dni = 11 dni; 11 dni - 10 dni = 1 dzień) powstała w wyniku zaokrągleń. Ponieważ hipoteza art. 155¹ § 1 pkt 2 K.p. odnosi się do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym, część autorów jest zdania, że wymiar urlopu wypoczynkowego należy ustalać w oparciu o to kryterium, co by oznaczało, że pracownik w obecnym zakładzie nabył prawo do 10 dni urlopu za bieżący rok. Należy jednak zauważyć, iż urlop za okres zatrudnienia w ramach pierwszej z umów został nabyty w pierwszym dniu umowy, a jego późniejsza weryfikacja nie ma podstawy prawnej. Prawo do urlopu za okres kolejnej umowy, które należy ustalać według wskazanych wyżej zasad, powstało po jej zawarciu. Ograniczenie wymiaru urlopu może wynikać co najwyżej z okoliczności wskazanych w art. 155³ § 2 K.p., w myśl którego wymiar urlopu należny pracownikowi w danym roku kalendarzowym nie może przekroczyć wymiaru wynikającego z art. 154 § 1 i 2 K.p. (tu 20 dni). Taka sytuacja nie ma miejsca w omawianym przypadku.